Voetbalveters
Soms rijd ik op tijdstippen op straat dat kinderen gaan sporten, of terugkomen van sport. Van die hockeymeisjes, vooral. Ik heb niks tegen hockey, ik heb het vroeger ook gedaan. Nou ja, één jaar maar, totdat ik m’n been brak tijdens het voetballen op een strand. Maar zo saai en voorspelbaar dat hockeymeisjes zijn, het is echt ongelooflijk.
Nee, dan het voetbaljongetje dat voor mij uit fietste, een jaar of acht. Oké, voetbaljongetjes zijn ook vaak voorspelbaar en saai. Maar deze liet achteloos zo’n perfect kunstje zien, dat ik even dacht, was dat maar mijn zoontje. Wat praktisch onmogelijk is, want het was een heel donker jongetje. Hij reed swingend op zijn fiets, alsof hij reggae op zijn oortjes had, maar volgens mij had hij helemaal geen muziek op.
Zijn schoenveter zat los.
Toen hij dat merkte strikte hij in een oogwenk de veters, terwijl hij gewoon doorreed! Daarna sloeg hij linksaf waar ik rechtdoor moest.
Gebroken
Er waren drie paarden die in de wei stonden, maar een van die paarden had een gebroken poot. Of eigenijk, een been.
Janus’ oog viel op het kleine moerasje naast de paarden. Er ging een ondraaglijke stank op van het drassige veld dat in de blakende zon lag. Je hoorde het zoemen van allerlei insecten. Janus ging op de grond zitten en trok zijn schoenen en sokken uit. Hij stroopte de broekspijpen van zijn spijkerbroek op, voor zover dat lukte. Zijn spijkerbroek zat best strak.
De paarden leken ongestoord.
Janus krabbelde overeind, hetgeen hem moeilijk viel. Hij was behoorlijk verzwakt, hij steunde eerste met zijn handen op de grond om niet uit balans te raken. Toen hij rechtop stond werd hij heel even een beetje duizelig, maar dat was zo weer weg.
Hij keek op. Hij zag de paarden rustig van hem weglopen, behalve één.
Die met gebroken been. Die keek hem alleen aan.
Janus legde aan en schoot het paard dood.
Paardenstaart
Ik heb stijl haar. Bepaald geen mooi haar ook, vind ik zelf.
Mijn haar is zo dun dat als het gewassen is het alle kanten op springt van statische energie. Als ik een trui over mijn hoofd trek hoor je het knetteren en vliegen de vonkjes in het rond. Is het donker, dan zie je de vonkjes ook.
Eigenlijk heb ik altijd een bad-hair-day. Een bad-hair-life kan je beter zeggen. Een paardenstaart is voor mij niet weggelegd.
Dus ga ik af en toe naar de manege en loop dan stiekem de paardenstallen in. Als je met een cap in je hand loopt is er geen hond die denkt dat je daar niet hoort. Zo’n cap kan je voor minder dan een tientje kopen in een kringloopwinkel. En dat heb ik er wel voor over. De paarden die aai ik dan, maar eerst maak ik een hele lange, dikke vlecht in hun staart.
Niemand heeft het door. Je hoort alleen af en toe een opgetogen hinnikje. Maar onduidelijk is van wie dat afkomstig is.
Traan
Gisteren viel er een traan op het orgel.
Het was mijn traan.
Het was zo’n orgel waar ze van die kerkmuziek op spelen.
Maar het was niet in een kerk, het was in een rouwcentrum.
Ik was bij een begrafenis van iemand die ik maar één keer eerder had gezien.
Je kan je afvragen waarom ik tranen laat bij een begrafenis van iemand die ik maar één keer heb ontmoet.
Natuurlijk was het een lieve vrouw, natuurlijk zal zij enorm gemist worden, natuurlijk is zij veel te vroeg gestorven.
Dat geldt voor iedereen, maar voor haar toch wel in het bijzonder. Daar kwam ik achter toen ik in de overvolle zaal, staande op het orgel, luisterde naar de emotionele toespraken.
Voor de dienst was afgelopen was mijn traan opgedroogd, slechts een minuscuul wit waasje achterlatend.
Ik denk niet dat het orgel heel vaak met een lapje wordt afgenomen.
Eén ontmoeting. Eén traan, voorgoed achtergebleven in het rouwcentrum.
Fiets
Ik heb een fiets.
Vroeger was ik vaak de snelste. Met mijn groene mountainbikeje was ik altijd als eerste weg bij het stoplicht, en bleef iedereen voor, een enkele renner niet meegeteld.
Schoolkinderen reden het langzaamst, wat wel logisch is, die zijn met andere dingen bezig, dan met snel fietsen.
Nu word ik meestal ingehaald door racefietsers en mensen met een e-bike. Door bijna iedereen dus.
Ik zou willen dat e-bikes verboden worden voor gezonde mensen onder de 65.